Farsi    Arabic    English   

غولهای مالی بورژوا و سیاستمداران

و. ای. لنین


مطبوعات کارگری بریتانیا به افشاگریش دربارۀ ارتباط بین «عملیات» مالی و سیاستهای حساس و حیاتی دولت ادامه می دهد. این فاش سازیها شایستۀ توجه کارگران همه کشورها هستند زیرا اساس واقعی مدیریت دولتی در جامعه سرمایه داری را نشان می دهند. کلمات کارل مارکس مبنی بر اینکه دولت کمیته‌ای برای مدیریت امور طبقۀ سرمایه دار است[۱] به کامل ترین شکل تأیید می گردند.

لیبر لیدر The Labour Leader شمارۀ ۲۴ (۱۲ ژوئن، به تقویم جدید) یک صفحۀ کامل را به فهرست کردن اسامی وزرای بریتانیایی (۷ نام)، وزرای سابق (۳ نام)، اسقف‌ها و معاونین شان (۱۲ نام)، اعضای مجلس اعیان (۴۷ نام)، اعضای پارلمان (۱۸ نام)، صاحبان روزنامه‌های بزرگ، سرمایه گذاران و بانکداران، که سهامداران و مدیران در شرکتهای سهامی هستند که عمدتاً به تجارت مهمات جنگی می پردازند، اختصاص داده.

نویسندۀ مقاله، والتون نیوبولد تمام این اطلاعات دربارۀ بانکداری رسمی، تجاری و صنعتی، مالی و دیگر منابع را از روی گزارشهای سازمانهای میهن پرست (نظیر لیگ نیروی دریایی)، و غیره، جمع آوری کرد.

ما تصویری به دست می آوریم که کاملاً مشابه آنی است که زمانی از روی اطلاعات روسیه توسط روباخین کشیده شدند، که نشان داد چه تعداد از زمینداران بزرگ در روسیه اعضای هیأت دولت و اشخاص عالی مقام بودند – حالا می توانیم اعضای دوما، سهامداران یا مدیران شرکتهای سهامی، و غیره، را اضافه کنیم. اکنون زمان مناسبی برای به روز کردن حقایق ارائه شده توسط روباخین با استفاده از آخرین کتابهای مرجع، و بخصوص اضافه کردن اطلاعات دربارۀ مشارکت در مسئولیت‌های مالی، تجاری و صنعتی است.

لیبرال‌های ما (بخصوص کادتها) نفرتی شدید از «تئوری» مبارزۀ طبقاتی دارند، و بطور خاص بر دیدگاهشان مبنی بر اینکه دولتهای حکومتهای مدرن می توانند در خارج یا بر فراز طبقات بایستند پافشاری می کنند. ولی چه می شود کرد آقایان، اگر آن «تئوری» که اینقدر برای شما ناخوش آیند است دقیقاً با واقعیت مطابقت داشته باشد؟ اگر همۀ بنیادهای قانون گذاری و سیاست معاصر خصلت طبقاتی ساختار و مدیریت همۀ حکومتهای معاصر را به وضوح به ما نشان دهد؟ اگر حتی اطلاعات دربارۀ شخصیتهای سیاستمداران برجسته، اعضای پارلمان، مقامات رسمی عالی، و غیره، ارتباط جدایی ناپذیر موجود بین حاکمیت اقتصادی و حاکمیت سیاسی را آشکار سازد؟

انکار یا پوشاندن مبارزۀ طبقاتی بدترین شکل ریاکاری در سیاست است؛ حساب کردن بر روی نادانی و پیش داوری‌های عقب مانده ترین اقشار مردم، خرده مالکان (دهقانان، پیشه وران صنایع دستی، و غیره) که از شدیدترین و مستقیم ترین مبارزۀ طبقات دورتر از همه نگه داشته شده‌اند، و مثل گذشته، مثل قدیم، به دیدگاههای پدرسالارانۀ خودشان می چسبند، است. ولی چیزی که برای دهقان نادانی و عقب ماندگی است، از جانب روشنفکران لیبرال یک شیوۀ زیرکانۀ فاسد کردن مردم و در بردگی نگه داشتن آنها می باشد.

پراودا شمارۀ ۱۴۲، ۲۳ ژوئن ۱۹۱۳
امضا: م.
انتشار بر طبق متن پراودا
مجموعه آثار لنین، جلد ۱۹


[۱] مراجعه نمایید به ک. مارکس و ف. انگلس، «مانیفست حزب کمونیست»، آثار منتخب، جلد ۱، مسکو، ۱۹۵۵، ص ۳۶.

- ترجمه جواد راستی‌پور
- انتشار بدون مقابله و تغییر ۲۰۲۱/۸/۱۸

lenin.public-archive.net #L2082fa.html