یک خط کاری

او در آغاز خط کاریش مردی فقیر بود، یک لیبرال و حتی دمکرات؛ در اواخر خط کاریش، او یک میلیونر بود، یک ستایشگر از خود راضی و گستاخ بورژوازی، که در مقابل هر چرخشی در سیاستهای صاحبان قدرت زانو می‌زد. آیا این برای تودۀ اعضای «تحصیل کرده» و «روشنفکر» باصطلاح جامعه معمول نیست؟ البته، درست است که همگان خیانت را با چنین موفقیت افسارگسیخته‌ای که میلیونر شوند در پیش نمی‌گیرند، ولی نُه دهم یا شاید نود و نه درصد، همین خیانت را انجام می‌دهند، کار را بمثابه دانشجویان رادیکال شروع می‌کنند و بمثابه دارندگان «مشاغل راحت» در یک دفتر یا دیگری، در یک کلاهبرداری یا دیگری، به پایان می‌رسانند.

دانشجوی تهیدستی که به دلیل نداشتن پول نتوانسته به دانشگاه برود؛ معلمی در یک مدرسۀ اویزدی، که همچنین سمت منشی صدر نجبا را داشته یا در منازل سرف‌داران آریستوکرات و ثروتمند تدریس خصوصی کرده؛ روزنامه‌نگار لیبرال و حتی دمکراتِ در حال شکفته شدن که هوادار بلینسکی و چرنیشفسکی و دشمن ارتجاع است – سوورین در دهه‌های پنجاه و شصت قرن گذشته اینطور شروع کرد.

کاتکوف ملّاک، لیبرالی که هوادار بورژوازی بریتانیا و قانون اساسی بریتانیا بود، در طی نخستین اوجگیری جنبش دمکراتیک در روسیه (در اوایل دهۀ شصت قرن نوزدهم) به ناسیونالیسم، شووینیسم و صد-سیاهی‌گری هار گرویید.

سوورین روزنامه‌نگار لیبرال در طی دومین اوجگیری جنبش دمکراتیک در روسیه (در اواخر دهۀ هفتاد قرن نوزدهم) به ناسیونالیسم، به شووینیسم، به تملق‌گویی بیشرمانۀ صاحبان قدرت گرویید. جنگ روسیه - ترکیه به این آدمِ کاری کمک کرد تا «خودش را بیابد» و راه نوکری با سودهای هنگفت برای روزنامۀ «در خدمتم قربان» خودش را پیدا کند.

نوویه ورمیای سوورین آن نام مستعار «در خدمتم قربان» را برای دهها سالِ در پیش برای خودش کسب کرده. این روزنامه در روسیه تبدیل به الگوی نمونۀ مطبوعات خودفروش شد. نوویه ورمیا تبدیل به اصطلاحی مترادف با مفاهیم بی وفایی، خیانت و چاپلوسی شد. نوویه ورمیای سوورین گونه‌ای از تجارت سریع، از چگونگی فروختن کالاها «برای مصرف در یا بیرون محل» است. هر چیزی را معامله می‌کند، از عقاید سیاسی تا تبلیغات شهوت‌انگیز.

حالا، پس از سومین اوجگیری جنبش دمکراتیک در روسیه (در اوایل قرن بیستم)، چقدر لیبرال‌های دیگر راه وخی را در پیش گرفته‌اند، به ناسیونالیسم، به شووینیسم، به بدگویی از دمکراسی، به چاپلوسی ارتجاع گروییده‌اند!

کاتکوف - سوورین - گروه وخی همگی مراحل تاریخی چرخش انجام شده توسط بورژوازی لیبرال روسیه از دمکراسی به دفاع از ارتجاع، به شووینیسم و ضدیهودی‌گری هستند.

عقاید کارگران دارای آگاهی طبقاتی روسیه با پی بردن به ناگزیری این چرخش بورژوازی، همچنین به چرخش توده‌های زحمتکش به ایده‌های دمکراسی طبقۀ کارگر، آبدیده‌تر می‌شود.


پراودا شمارۀ ٩٤
١٨ اوت ١٩١٢
امضا: ای. و.
انتشار بر طبق متن پراودا
مجموعه آثار لنین، جلد ١٨

- ترجمه جواد راستی‌پور
- انتشار بدون مقابله و تغییر ۲۰۲۲/۱۲/۳